“We gooien niet altijd zes, we hebben allemaal zware dagen”. De derde maandag van de maand januari, Blue Monday, wordt gezien als de meest deprimerende dag van het jaar. De feestdagen met familie en vrienden liggen achter ons, het werk is hervat, de rat-race is weer begonnen, de dagen zijn nog lang en donker, nat en grijs. “Zou het helpen als we net wat vaker aan elkaar vragen hoe het gaat?” Met haar observaties en woorden brengt Roziena wat licht in de duisternis. “Laten we de wereld een beetje samen dragen”. Ze zet aan om wat meer op elkaar te letten, elkaar de helpende hand te reiken. “Een glimlach is aanstekelijk. Liefde is geduldig en daden van behulpzaamheid worden vermenigvuldigd.”
“Dit is een ode aan jou”. Roziena beschrijft met haar woordkunst de charmes van het reizen met ons OV door Amsterdam. Schuilen bij een halte voor de regen, iemands verlegen blik vangen door het raam van de tram, lachen om het gebbetje van de bestuurder als je aan komt rennen en hij nog even de deuren voor je open houdt, rozig nagenieten van dat feest in de nachtbus terug naar huis. “Want waar we ook naar toe gaan, we zullen altijd weer thuis komen”.